Kalem suresi, Kuran-ı Kerim'in iniş sırasına göre ikinci suresidir. Bu sure oldukça faziletlidir ve Peygamberimiz (S.A.V.) bu konuda şöyle buyurmuştur: "Her kim Kalem suresini okursa, Allahü Teâlâ onlara ahlaklarını güzel yaptığı kişilerin sevabını verir."

"Bismillahirrahmanirrahim.

Nun velkalemi ve ma yesturune. Ma ente bini'meti Rabbike bimecnunin ve inne leke leecren ğayre memnuin ve inneke le'ala hulukin azıymın. Fesetubsıru ve yubsırune. Bieyyikumulmeftunu. İnne rabbeke huve a'lemü bimen dall'an sebiylihi ve huve a'lemü bilmuhtedıyne. Fela tutı'ıl mukezzibıyne. Veddu lev tudhinu feyudhinune ve la tutı'kulle hallafin mehiyni. Hemmazinmeşşain binemiymin. Utulin ba'de zalike zenıymen. En kane za malin ve beniyne. İza tutla aleyhi ayatuna kale esatıyrulevveliyne. Senesimuhu alelhurtumi. İnna belevnahum kema belevna ashabbelcenneti iz aksemu leyasri munneha musbihıyne ve la yestesnune. Fetafe aleyha taifun min Rabbike ve hum naimune. Feasbehat kessarıymi. Fetenadev musbihıyne. Enığdu ala harsikum in kuntum sarimıyne. Fentaleku ve hum yetehafetune. En la yedhulennehelyevme aleykum miskiynun ve ğadev ala hardin kadirıyne. Felemma reevha kalu inna ledallune. Bel nahnu mahrumune. Kale evsetuhum elem ekul leküm levha tusebbihune. Kalu subhane rabbina inna künna zalimıyne. Feakbele ba'duhum ala ba'dın yetelavemune. Kalu ya veylena inna künna tağıyne. Asa rabbuna en yubdilena hayren minha inna ila rabbina raağibune. Kezalikel' azabu ve le'azabul' ahireti ekberu lev kanu ya'lemune. İnne lilmuttekıyne kelmucrimıyne. Ma leküm keyfe tahkumune. Emlekum kitabun fıyhu tedrusune. İnne leküm fıyhu lema tehayyerune. Em leküm eymanun Aleyna baliğatun ila yevmilkıyameti inne lema tahkumune. Selhum eyyuhum bizalike ze'ıymun. Emlehum şureka'u felye'tu bişurekaihim in kanu sadıkıyne. Yevme yukşefu' an sakin ve yud'avne ilessucudi fela yestetı'y'une. Haşi'aten ebsaruhum terhekuhum zillefun ve kad anu yud'avne ilessucudi ve lum salimune. Fezerniy ve men yukezzibu bihazelhadiysi senestedricuhum min haysu la ya'lemune ve umliy lehum inne keydiy metıynun. Em tes'eluhum ecren fehum min mağremin muskalune. Em 'ındehumulğaybu fehum yektubune. Fasbir lihukmi Rabbike ve la tekun kesahıbilhuti iz nada ve huve mekzumun. Levla en tedarekehu nı'metun min rabbihi lenubize bil'arai ve huve mezmumun. Fectebahu rabbuhu fece'alehu minessalihıyne ve in yekadulleziyne keferu leyuzlikuneke biebsarihim lemma semi'uzzikre ve yekulune innehu lemecnunun ve ma huve illa zikrun lil'alemıyne."

Nun. Kaleme ve satır satır yazdıklarına andolsun. Sen, Rabbinin nimetiyle bir mecnun değilsin. Gerçekten senin için kesintisiz bir ecir var ve şüphesiz sen, pek büyük bir ahlak üzerindesin. Artık yakında göreceksin, onlar da görecek. Sizden hanginizin fitneye tutulup, çıldırdığını. Elbette senin Rabbin, kimin yolundan şaşıp, saptığını en iyi bilendir ve kimin hidayete erdiğini en iyi bilendir. Şu halde yalanlayanlara itaat etme. Onlar senin kendileriyle uzlaşmanı arzu ettiler. Yemin edip duran aşağılık. Alabildiğince ayıplayıp, kötüleyen, gizlilik içinde laf getirip götüren. Hayrı engelleyerek, sürdüren, saldırgan, olabildiğince günahkar. Zorba saygısız, sonra kulağı kesik. Mal ve çocuk sahibi oldu diye. Kendisine ayetlerimiz okunduğunda, eskilerin uydurma masalları diyen. Yakında biz onun burnu üzerine damga vuracağız. Gerçek olan, biz o bahçe sahiplerine bela verdiğimiz gibi, bunlara da bela verdik. Hani onlar sabah vakti onu bahçeye devşireceklerine and içmişlerdi. Bu konuda hiç istisna yapmıyorlar. Fakat onlar uyurken, Rabbin tarafından dolaşan ve gelen bela onun üzerine sarıp, kuşatıverdi. Sonunda bahçe kuruyup, kaskatı kesildi. Nihayet sabah vakti birbirlerine seslendiler. Eğer ürününüzü devşirecekseniz, erken kalkıp çıkın. Derken, aralarında fısıldayarak çıkıp gittiler. Bugün sakın oraya hiç yoksul girip, karşınıza çıkmasın. Yoksulları engellemeye güçleri yetiyormuş gibi erkenden gittiler. Ama onu görünce "Muhakkak biz gideceğimiz yeri şaşırmışız" dediler. Hayır, biz her şeyden yoksun bırakıldık. İçlerinden mutedil olan dedi ki; "Ben size demedim mi? Allah'ı tesbih edip yüceltmeniz gerekmez miydi?" Dediler ki; "Rabbimiz seni tesbih eder ve yüceltir, gerçekte biz zalimmişiz." Şimdi birbirlerine karşı kendilerini kınadılar. "Yazıklar olsun bize, gerçekten biz azgınmışız." dediler. Belki Rabbimiz, ondan daha hayırlısını verir, şüphesiz biz, yalnız Rabbimize rağbet edenleriz. İşte azap böyledir. Ahiret azabı, mutlaka daha büyüktür, bunu bir bilseler. Doğrusu, muttaki olanlara Rablerinin katında nimetlerle dolu cennetler var. Öyleyse, Müslümanları günahkar olanlarla aynı tutar mıyız? Size ne oluyor? Nasıl hüküm veriyorsunuz? Yoksa okumakta olduğunuz kitap mı var? İçinde neyi seçseniz, mutlaka sizin olacak diye. Yoksa sizin için üzerimizde kıyamete kadar sürecek bir yemin mi var, siz ne hüküm verirseniz, o mutlaka sizde kalacak diye. Onlara sor; "Hangisi bunu savunacak diye?" Yoksa onların ortakları mı var? Şu halde doğru sözlü iseler, ortaklarını getirsinler. Ayağın üstünden açılacağı ve onların secdeye çağrılacağında, artık güç yettiremezler. Gözleri korkudan ve dehşetten düşük kendilerini zillet sarmış, kuşatmış. Oysa onlar sağlarken secdeye davet edilirler. Artık bu sözü yalan kabul edeni sen Bana bırak. Biz onları bilmedikleri bir yönden azaba yaklaştıracağız. Ben onlara süre veriyorum. Elbette Benim düzenim sağlamdır. Sen onlardan ücret mi istiyorsun ki, onlar haksız borçtan ağır yük altına girmişler. Yoksa görünmeyen onların yanında mı, kendileri yazıyorlar? Şimdi sen, Rabbinin hükmüne sabret, balık sahibi Yunus gibi olma, hani kahır dolu kalple Rabbine çağrıda bulunmuştu. Eğer Rabbinden nimet ona ulaşmadıysa, mutlaka çıplak halde karaya atılacaktı. Fakat Rabbi onu seçerek, onu Salih olanlardan kıldı. O inkar edenler, zikri işittiklerinde, seni gözleriyle devireceklerdi. "O gerçek bir delidir." diyorlar. Oysa Kuran, alemlere bir öğüt, hüküm, hatırlatmadan başka bir şey değildir.